Stoppen en gestopt blijven
Een gevecht tegen een verslaving die voor velen vaak moeilijk vol te houden is, waar velen waaronder ik meerdere keren terug vallen en weer van voren af aan het gevecht aan gaan.
Stoppen kan op diverse manieren en velen hebben ook wel meerdere mogelijkheden geprobeerd, het wordt vaak als een enorme steun ervaren tijdens het hele proces, je voelt je er door gesterkt.
De 1e keer was in de zomer 2013, zo vanuit het niets besloten te stoppen. Water bij de shag laten lopen dat het niet meer te gebruiken was en om mijn besluit kracht bij te zetten. Het weekend ging ik naar mijn vriend in Eibergen, toen nog met openbaar vervoer want ik had nog geen rijbewijs. Het was een zwaar weekend en ik was niet te genaken en toen ik zondag laat op de avond thuis kwam het pakje met natte shag uit de vuilnisbak gehaald, shag op een bordje uitgespreid en gedroogd in de magnetron.
Ik was in 2014 / 15 gestopt met behulp van Nicotine pleisters, een kuur van minimaal 3 maanden. In de 1e twee á drie maanden toch heel veel vechten tegen de drang om te roken en zwichtte zo nu en dan door een hijsje te bietsen van een collega of wie er ook in mijn omgeving rookte, even om de hoogspanning eraf te halen. Ik had echt een knipperlicht relatie met de peuk en hield mezelf dan voor dat die hijsjes niets voor stelden tegen al die peuken die ik tijdens deze periode niet had gerookt, Waarom moeilijk daarover doen.
Toen toch besloten niet meer te bietsen en dus helemaal niet meer te roken, heb dit bijna 5 maanden vol kunnen houden. Door stress en reorganisaties waar ik boventallig werd verklaard ben ik weer begonnen met bietsen, en ik bietste steeds vaker tot ik uiteindelijk maar weer zelf ben gaan kopen en heb toen weer ruim een jaar doorgerookt.
Eind 2016 ben ik wederom gestopt…..dit keer met Champix en was al gestopt voor ik eigenlijk mocht stoppen. Je rookt namelijk een poosje door tijdens de kuur en bouwt daarin af. Ik heb toen nicotine pleisters geplakt i.p.v. te roken en dit leek aanvankelijk allemaal goed te gaan en stond er best stevig in.
Totdat er heel kort achter elkaar nare berichten kwamen van familieleden en collega’s dat zij niet lang meer te leven hadden. Twee familieleden in 4 dagen tijd overleden en twee collega’s hadden nog een paar maand.
Hoewel ik wist dat roken niets zou oplossen, me niet zou helpen laat staan troosten ben ik er toen toch weer voor gezwicht, al stond ik er in aanloop nog zo stevig in. Na het overlijden van het 2e familielid ben ik weer begonnen met bietsen, daarna kopen en vervolgens maar weer gewoon gaan roken.
Het was te veel, alle vier de personen hadden de ziekte en twee hadden zelfs nog nooit gerookt. Hoe dan ook, ik was in gevecht met dit hele gebeuren, met mijn gevoel, emoties en even met het leven zelf.
De onverschilligheid die opkwam in mijn denken en in mijn gevoel heeft die aanzet weer gegeven richting die eerste trek van een peuk. Je gaat voor jezelf, ongeacht denk ik in wat voor lastige situatie je ook zit, uitvluchten te bedenken om weer te kunnen roken. Ook als je in gevecht bent met de drang om te roken. Je zoekt voor jezelf een vrijbrief om toe te kunnen geven aan dat verlangen en als je in deze fase dan ook begrepen wordt door jouw directe omgeving, dan is het hek van de dam.
Er volgt een opluchting, je kan eindelijk weer roken en je legt aan de omgeving en jezelf uit dat het roken maar voor even is, dat je wel weer stopt als je alles een plekje hebt kunnen geven. Bij mij heeft dat even dit keer ruim 4,5 jaar geduurd.
De vraag is eigenlijk……willen we “WEL ECHT STOPPEN MET ROKEN” is het niet gedeeltelijk stoppen……je wilt wel, maar onbewust klamp je je ook heel erg vast aan dat roken en kan je het niet loslaten.
Je stopt om gezondheidsredenen, financiën, omdat het uit de tijd is, het steeds lastiger wordt gemaakt om te roken Etc……maar niet per definitie omdat je het roken zelf zo zat bent, smerig vindt en noem maar op. Het stoppen wordt een beetje opgedrongen door die gezondheidsredenen, financiën, omdat het uit de tijd is, het steeds lastiger wordt gemaakt om te roken.
Ik denk als je echt, maar dan ook echt wilt stoppen het roken jou echt de neus, keel e.d. uitkomt. Dan stop je omdat je er helemaal klaar mee bent en dan heb je denk ik ook minder moeite om gestopt te zijn en te blijven.
Maar stop je omdat de keuze min of meer voor je wordt gemaakt door eerder genoemde redenen, dan wordt het een gevecht en verlang je onbewust nog steeds naar die peuk en uit zich dit in die oer vervelende vechtmomenten en kwijl je bijna als je anderen ziet roken of aan roken denkt.
Het is soms moeilijk om de wil en gevoel op één lijn te krijgen als het gaat om gestopt zijn en dit ook te blijven. Maar om welke reden je ook gestopt bent……..realiseer je hoe dan ook dat dit DE BESTE KEUS IS DIE JE IN JE LEVEN HEBT KUNNEN MAKEN, en is er voor iedereen een zeer reële kans van slagen.
Laat los die hang naar de sigaret…….laat het roken los!! Het helpt nergens bij en het geeft geen troost. Ik ben ook één van die stoppers die vanwege gezondheidsklachten is gestopt en niet omdat ik het zo goor vindt…….maar ik wil er voor knokken om toch dat doel te bereiken om gestopt te blijven en er ook uiterst content mee te zijn.
Als er een wil is dan kom je er ga ik vanuit, krijg grip op het niet roken en laat het roken jou niet in de greep houden.
dit weekend een speciaal blog.
Fijn weekend Daniël 
en de vrouwen een knuffel 
Jurgens
999 dagen gestopt -Je raakt de essentie van het doorbreken van een verslaving met jouw blog. Het gevoel er echt klaar mee te zijn, was voor mij het moment dat het ook echt lukte en zonder enige twijfel. Alle externe motivaties ten spijt. De echte beproeving kwam bij mij, voorheen, pas na een half jaar. Alle leuke facetten van het stoppen waren uitgewrongen tot de laatste druppel en de financiële en gezondheidswinst behaalt voor mijn gevoel. Ik viel dan terug omdat mijn motivatie bestond uit het bestrijden van de nadelen van roken. Dat is blijkbaar voor mij niet genoeg. Ik moest er eerst "klaar" mee én voor zijn. Wat een verschrikkelijke typhusverslaving is het toch!
Mooi blog Guus en een waardevol document voor jezelf en iedereen die stopt en strijdt💐